SRI:

*திருவாய் மொழியில் நாராயண சப்த பிரயோகங்கள்*

வண் புகழ் நாரணன் திண் கழல் சேரே -1-2-10-

அமைவுடை நாரணன் மாயையை அறிபவர் யாரே -1-3-3-

ஓன்று எனப் பல வென அறிவரும் வடிவினுள் நின்ற நன்றெழில் நாரணன் -1-3-7-

நாரணனைக் கண்டக்கால் --மல்கு நீர்க் கண்ணேற்கு ஓர் வாசகம் கொண்டு அருளாயே  -1-4-5-

நாடாத மலர் நாடி நாடொறும் நாரணன் தன் வாடாத மலரடிக் கீழ் வைக்கவே வகுக்கின்று -1-4-9-

செல்வ நாரணன் என்ற சொல் கேட்டலும் மல்கும் கண் பனி நாடுவன் மாயமே -1-10-8-

தோற்றோம் மட நெஞ்சே எம்பெருமான் நாரணற்கு -2-1-7-

கேசவன் தமர் கீழ் மேல் எமர் ஏழு ஏழு பிறப்பும் மா சதிர் இது பெற்று நம்முடை வாழ்வு வாய்க்கின்றவா -நாரணனாலே -2-7-1-

நாரணன் முழு ஏழ் உலகுக்கும் நாதன் வேத மயன் காரணம் கிரிசை கருமம் இவை முதல்வன் எந்தை -வாரணத்தை மருப்பு ஒசித்த பிரான் 2-7-2-

திரு நாரணன் தாள் காலம் பெறச் சிந்தித்து உய்மினோ - 4-1-1-

நாகமேறி நடுக்கடலுள் துயின்ற நாராயணனே உன் ஆகமுற்றும் அகத்து அடக்கி ஆவி அல்லல் மாய்த்ததே  -4-3-3-

ஞாலம் முற்றும் உண்டு உமிழ்ந்த நாராயணனே -4-3-6-

நையும் கண்ணீர் மல்க நின்று நாரணன் என்னும் -4-4-2-

நன்று பெய்யும் மழை காணில் நாரணன் வந்தான் என்று ஆலும் -4-4-4-

நாறு துழாய் மலர் காணில் நாரணன் கண்ணி ஈது என்னும் -4-4-7-

ஞாலம் உண்டாய் ஞான மூர்த்தீ நாராயணா என்று என்று காலம்தோறும் யான் இருந்து கைத்தலை பூசலிட்டால் -4-7-1-

திருவடியை நாரணனைக் கேசவனைப் பரஞ்சுடரை திருவடி சேர்வது கருதி -4-9-11-

மார்க்கண்டேயன் அவனை நக்கபிரானும் அன்று உய்யக் கிளிண்டது நாராயணன் அருளே  -4-10-8-

தெய்வ நாயகன் நாரணன் திரிவிக்ரமன் அடியிணை மிசை -குருகூர்ச் சடகோபன் செய்த ஆயிரத்துள் -5-8-11-

தொல்லருள் நல்வினையால் சொலக் கூடுங்கொல்--நம்பெருமான் நாராயணன் நாமங்களே -5-9-10-

நாட்டில் பிறந்தவர் நாரணற்கு ஆளன்றி ஆவரோ -7-5-2-

மால் அரி கேசவன் நாரணன் சி மாதவன் கோவிந்தன் வைகுந்தன் என்று என்று ஓலமிட்டு என்னைப் பண்ணி விட்டிட்டு ஒன்றும் உருவும் சுவடும் காட்டான் -8-2-7-

அற்புதன் நாராயணன் அரி வாமனன் நிற்பது மேவி இருப்பது என் நெஞ்சகம் - திருக் கடித்தானாமே -8-6-10-

ஓராயிரம் உலகு ஏழு அளிக்கும் பேராயிரம் கொண்டதோர் பீடுடையன் காராயின காள நன் மேனியினன் நாராயணன் நங்கள் பிரான் அவனே -9-3-1-

நாவாய் யுறைகின்ற என் நாரண நம்பீ ஆவா வடியான் இவன் என்று அருளாயே -9-8-7-

கண்ணன் கழலிணை நண்ணும் மனமுடையீர் எண்ணும் திரு நாமம் திண்ணம் நாரணமே -10-5-1-

நாரணன் எம்மான் பார் அணங்கு ஆளன் வாரணம் தொலைத்த காரணன் தானே -10-5-2-

பாட்டாய பல பாடிப் பல வினைகள் பற்று அறுத்து நாட்டாரோடு இயல்வு ஒழிந்து நாரணனை நண்ணினமே -10-6-2-

நண்ணினம் நாராயணனை நாமங்கள் பல சொல்லி  -10-6-3

வாழ் புகழ் நாரணன் தமரைக் கண்டு உகந்தே  -10-9-1-

நாரணன் தமரைக் கண்டு உகந்து -எங்கும் தொழுதனர் உலகே -10-9-2-

ஆழ்வார் எம்பெருமானார் ஜீயர் திருவடிகளே சரணம்

*NAIVEDYAM: WILL GOD EAT OUR OFFERINGS?*

SRI:

*NAIVEDYAM: WILL GOD EAT OUR OFFERINGS?*

Here is a very good explanation about Neivedyam to God.

Will God come and eat our offerings?

Many of us could not get proper explanation from our elders.

An attempt is made here.

A Guru-Shishya conversation:

The sishya who doesn't believe in God, asked his Guru thus:

"Does God accept our *'neivedhyam'*  (offerings)?

If God eats away the *'prasadham'*  then from where can we distribute it to others?

Does God really consume the 'prasadham', Guruji?"

The Guru did not say anything.

Instead, asked the student to prepare for classes.

That day, the Guru was teaching his class about the 'upanishads'.

He taught them the *'mantra'* : *"poornamadham,* *poornamidham,*
*poornasya poornaadaaya...."* and explained that : *'every thing came out from "Poorna or Totality."*

( Ishavasya upanishad ).

Later,
Everyone was instructed to practice the mantra by-heart. So all the boys started practicing.

After a while,

The Guru came back and asked that very student who had raised his doubt about Neivedyam to recite the mantra without seeing the book, which he did.

Now the Guru gave a smile and asked this particular shishya who didn't believe in God :

'Did you really memorize everything as it is in the book?

The shishya said : "Yes Guruji, I've recited whatever is written as in the book.

The Guru asked: "If you have taken every word into your mind then how come the words are still there in the book?

He then explained:

The words in your mind are in the *SOOKSHMA STHITI* (unseen form).

The words in the book are there in the *STOOLASTHITI* (seen).

*GOD* too is in the *'sooksma sthiti'.*

The offering made to Him is done in  *'stoola sthiti'.*

Thus,

God takes the food in *'sookshmam'*,  in *sookshma stithi.*

Hence the food doesn't become any less in quantity.

While GOD takes it in the *"sookshma sthiti",*

We take it as  *'prasadam'*  in  *'sthoola sthiti'.*

Hearing this the sishya felt guilty for his disbelief in God and surrendered himself to his GURU.

When Bhakti enters Food,
Food becomes *Prasad…*

When Bhakti enters Hunger,
Hunger becomes a *Fast…*

When Bhakti enters Water,
Water becomes *Charanamrit…*

When Bhakti enters Travel,
Travel becomes a *Pilgrimage…*

When Bhakti enters Music ,
Music becomes *Kirtan…*

When Bhakti enters a House,
House becomes a *Temple…*

When Bhakti enters Actions,
Actions become *Services…*

When Bhakti enters in Work,
Work becomes *Karma…*

When Bhakti enters a Man,
Man becomes *Human…*

When Bhakti enters WhatsApp
Chat becomes *Satsang*